Afgelopen zondag hielden we brunch. Het was heel lang geleden dat we nog eens in de originele opstelling van mijn éénoudergezin vertoefden. Ofschoon mijn gezin gezegend is met super leuke, lieve en interessante schoonkinderen, was het ook bijzonder om nog eens met ons vieren samen te zijn.
Er ontstonden allerlei gekkigheden. Een taal die hen toebehoort en waar je als moeder warm naar kijkt maar je niet in kan moeien. Zo fijn is dat!
We hadden een fotoshoot gepland. Waarover later meer. De foto's hieronder komen uit de opwarmronde. Geen enkele van deze plaatjes zal dienen voor het uiteindelijke doel.
Maar ik toon ze hier graag. Blije mensen die zich verbonden voelen.
Moeder zijn in een leeg nest... het vraagt wel wat. Het heroriënteren is volop aan de gang. Dat maakt dat er vele dagen zijn dat ik weet wat ik wil of op zijn minst mijn handen vol heb en voldoende kopbrekens en ook diepe vreugdes, maar er zijn ook dagen dat het niet loopt en ik verzeil in herinneringen aan toen de kinderen klein waren en opgroeiend, aan mijn leven toen en hoe ik het mis.
Hoe ga ik nu verder? Waar wil ik belanden? Waar zal ik nog wonen? Welke mensen zal ik ontmoeten? Hoe kan ik de juiste afstand houden tot mijn kinderen en hun levens? Het zijn vragen die mij kunnen bezig houden.
Ik ben niet langer gebonden aan een specifieke plek, job of partner. Eigenlijk ben ik heel vrij. De wereld ligt nog steeds open!
Ik weet dat ik verder wil ontwikkelen, groeien en bloeien. En dat ik zin heb om samen te werken met mensen waar ik mij in volle vertrouwen kan toe verbinden.
En dat mijn kinderen en schoonkinderen heerlijk verweven mogen blijven in mijn bestaan.
Dezer dagen wil ik knopen doorhakken voor een bepaald project. Ik aarzel, wik en weeg, pauzeer, ga even iets anders doen, vergaap mij aan het leven in de file bij de autokeuring, .. en gek genoeg sprong het lampje van het achterlicht toen ik moest showen hoe goed het werkte.
Spot on op de toekomst! Achteruit kijken hoeft niet meer.
Het geleefde draag ik sowieso mee. Rijker, en ook bewuster van mijn gevoeligheid en het talent dat daar aanwezig is.
Nabij zijn is voor mij een kernwaarde. Een waarde die mijn kinderen mee uitdragen.
In nabijheid smaakt het leven goed!
Liesbeth Verboomen
Comments