Met Pasen vieren we de verrijzenis van Jezus. Hoe ouder ik word, hoe meer ik voor mezelf inspiratie vind in het gegeven van de verrijzenis. In ons leven krijgen we allemaal te kampen met de belemmering van bestaande patronen. Gedrag dat je als kind inzette na een opgelopen kwetsuur om deze in de toekomst te vermijden, wordt op een later moment in je leven een hindernis. Het gedrag dat je ontwikkelde om de kwetsuur voortaan te voorkomen (bvb je innerlijk terugtrekken, pleasen, heel erg je best gaan doen, het lieve kind zijn, op je hoede zijn, …) helpt je te overleven in een wereld die je niet volledig begreep/begrijpt maar zo wel dacht/denkt te kunnen hanteren. En dat lukt ook. En maar goed ook. Het is een manier van overleven. Je offert er wel iets voor op: namelijk je vrij uiten, tonen en vrij handelen. Je bergt iets van je oorspronkelijke zijn op. Een stukje van jouw levensenergie verstart. Het gaat niet anders. Op een gegeven moment merk je dat dit aangepaste gedrag je niet meer tot dienst is. Integendeel, het keert zich tegen je. Je voelt je onbegrepen, gevangen, onhandig in het je uiten, een onvermogen. Alsof er een barrière is tussen jou en je omgeving. Door dit gedrag telkens in te zetten in situaties waarin de oorspronkelijke kwetsuur zich dreigt te herhalen, is een patroon ontstaan. Telkens je tegen die belemmering aanhinkt, wordt het knap lastig en geraak je in de knoop met jezelf. Je merkt dat je op je werk steeds tegen hetzelfde probleem aanloopt of in je relaties rommelt het. Deze belemmering durven aankijken en doorgaan voelt als sterven. Het oude vertrouwde gedrag voelen in je lijf, de worsteling die daarbij komt kijken, het verdrietig zijn erom, het alleen voelen hierin, de eenzaamheid soms, maken je kwetsbaar, koppig, opstandig tot je beseft dat je er niet langer omheen kunt. Dit proces doorgaan nl. het loslaten van het oude gedrag voelt een beetje als sterven. Dat deel van jou waar je afscheid van neemt, niet wetende wat er dan wel zal komen. In dat loslaten en vervolgens niet weten ligt de verrijzenis: een bevrijding van een stukje van jezelf. De keuzemogelijkheid die dan ontstaat om het anders te doen dan voorheen houdt de belofte in van vrijkomende energie en levenskracht. Kies je daadwerkelijk om het anders te doen, dan verrijs jij uit je benarde patroon. En zo is de verrijzenis van Jezus voor mij een blijde boodschap die ik graag met Pasen herdenk. Hopelijk kan het jou inspireren als het moment is aangebroken om een patroon bij je te doorbreken. Ik wens je toe dat je in je verdere leven nog veel mag verrijzen. Wil je hierbij graag ondersteuning? Klop dan zeker aan bij Mens In Contact. Je bent welkom met al wat is. www.mensincontact.com
Liesbeth Verboomen