In de aanloop naar Valentijn wijdde de krant De Morgen een artikelenreeks aan de nieuwe ontwikkelingen in seksspeelgoedland. Smartsex. Nieuwe technologiën maken het binnenkort mogelijk voor mannen om met behulp van een apparaat op hun geslacht bevredigd te worden door naakte mensen op hun computerscherm; ‘teleporteren van aanrakingen via internet, ook wel het haptische internet genoemd.’ In een ander artikel las ik hoe robots vaste sekspartners zullen worden. Volgens één van de geïnterviewden trek je je in de toekomst, na de zondagse pistolets met het gezin, terug om een hele namiddag zoet te zijn met je seksrobot. Met enige fascinatie en ook groeiende verbijstering las ik de uitgebreide reportages. Fascinerend omdat de nieuwe technologiën op zich verbluffend zijn. En omwille van de impact ervan die het onvermijdelijk zal hebben op onze kijk op seks. Verbijsterend omdat seks in deze bijdragen zo koud wordt geserveerd. Aan hitte en opwinding zal het met de nieuwe sextoys niet ontbreken. Met koud bedoel ik dat het alleen nog lijkt te gaan om een koud kunstje, om efficiëntie, om een perfect verkregen orgasme, om eenzame lust. Seks wordt losgetrokken van de relatie, van de liefde, en verwordt tot een soort van hobby waarin je je in je eentje uitleeft: uitgerust met een VR-bril en een masturbatieapparaat. Wat mij verbaasde was dat het aangebracht werd alsof dit de enige evolutie mogelijk is. Er wordt gezwaaid met de onmogelijk vol te houden monogamie en dus zoek je afleiding en opwinding in een virtuele wereld. Eén grote marketingstunt voor al die leuke sextoystechnologie. Nergens, maar ook nergens, las ik waar het bij seks tussen twee mensen en zeker in een liefdevolle relatie toch over gaat: hoe bijzonder het is om je partner plezier te verschaffen tijdens het vrijen. Als je een hele namiddag met je partner toegewijd seks hebt lijkt me dat veel vervullender en bevrijdender dan te seksen met een robot of één of andere onbekende op je computerscherm en een apparaat op je geslachtsdeel. Volgens mij evolueert de mens naar een steeds meer verfijnde versie van zichzelf. We leven in een verandering van tijdperk. Niets is nog zeker. Alles wordt onder de loep genomen. Het oude moet afgebroken worden om iets nieuws te introduceren. Daar hoort chaos bij. Met elke nieuwe generatie groeit het besef van het belang van verbondenheid. Op alle terreinen: in de politiek, de bedrijfswereld, sociaal-maatschappelijk, het milieu, zingeving en in liefdesrelaties. Alles kraakt, barst, gaat stuk en evolueert naar nieuwe structuren en vormen. Huwelijken en langdurige relaties werden massaal gebroken. Echter, de tendens om uit elkaar te gaan zou nu weer aan het minderen zijn. De oude wijze van vereenzaming, afhankelijkheid en vastzitten in een relatie maakt stilaan plaats voor relaties waarin beide partners zich autonomer en tegelijk naakter opstellen en werken aan hun eigen ontwikkeling. Door kwetsbaarheid te durven inzetten en bewust keuzes te maken in hoe hun leven te organiseren (en de mogelijkheden daartoe o.v.v. ouderschapsverlof, deeltijds werken, sabats,…) bieden ze ruimte om echter te zijn, dichter bij zichzelf en daardoor ook zichtbaarder voor elkaar. In dezelfde krant las ik dat volgens een recente grootschalige enquête seks in relaties steeds meer aan belang verliest. Sociale media doen wat een lichtbak voor konijnen doet: verlammen. Te hard werken, luiheid op het gebied van seks, te weinig energie waren andere argumenten. Er zou nog slechts tot 3 keer per maand met elkaar van bil gegaan worden. Toch pleit ik voor relaties waarin partners hun liefde bezegeld zien in veelvuldige liefdevolle seks met elkaar. Enkele jaren geleden kreeg ik onverwacht een fijn cadeau. Ik gaf een cliënte een sessie voetreflexologie. Het was de eerste keer dat ik haar ontmoette. Er ontstond tussen ons een warm, verbindend gesprek. Een paar weken later liet ze mij enkele boeken uit haar persoonlijke bibliotheek bezorgen. Tussen dat stapeltje was er een boek dat ik nog regelmatig ter hand neem: ‘Het multi-orgastische paar. Moderne taoïstische liefdestechnieken’. Een zeer beschrijvend en met duidelijke tekeningen instructief en wijs boek over hoe liefde en seks harmoniëren. Eén van de titeltjes luidt: 'Seksuele harmonie en levenslange liefde'. Ofschoon ik niet zweer bij een levenslange relatie en open sta voor vele vormen, geloof ik wel dat we als partners veel te weinig nieuwsgierig en ontdekkend zijn naar elkaar toe. Veelal spelen de eigen remmingen en ontwikkelingsstukken een rol in het niet nader tot elkaar komen. Het argument van de druk van de buitenwereld (het helse tempo, werkdruk etc.) neemt intussen mythische proporties aan. Dat is naar mijn gevoel niet de kern. Het gaat erom dat één (of beide) partners tegen de eigen gestagneerde persoonlijke groei aanloopt en vaak niet weet hoe daar mee om te gaan. Algauw wordt de oorzaak hiervoor bij de partner of de relatie gelegd en lonkt de vlucht naar groener gras, naar internetseks en eenzame opsluiting in zichzelf. Daarbij komt dat veel partners dodelijk bang zijn voor het loslaten van de eigen remmingen. Wat dan weer inherent verbonden is aan het te ontwikkelen groeistuk in zichzelf. Ik wens partners toe dat ze eerlijk zijn met zichzelf en kijken naar wat hen weerhoudt om vol in contact te gaan met zichzelf en met de geliefde. Het is moeilijk en vraagt heel veel moed om door je angsten heen te gaan en aan te geven dat je je kwetsbaar voelt. Dat je op een andere manier wil kijken naar elkaar en dat je op een andere manier wil vrijen. Of om te vragen tijd en ruimte te krijgen om een stuk in jezelf verder te ontwikkelen, en het kan ook benauwd spannend zijn voor de ander om dat te bieden. Hierover met elkaar praten, elkaar hier dankbaar in zijn, elkaar hiermee in de ogen kijken, elkaar in die kwetsbaarheid aanraken en met een glimlach warmte doorsturen naar elkaar kent een intensiteit die voor velen moeilijk is maar wel diep verlangd wordt. De seksuele energieën van man en vrouw zijn heel verschillend. Dit op elkaar afstemmen vraagt kennis, wijsheid, oefening, vaardigheid en openheid. Het is een gebied van levenslang leren en levenslang ervaren. Met vallen en opstaan. Het vernuft van een vrouwelijk lichaam dat een zeer gevarieerd scala aan orgasmes kent, elk met een andere intensiteit en wijze van tot standkoming: daar fier op zijn, dat eren en er zichzelf in oefenen, is voor vrouwen een stap vooruit in hun zelfvertrouwen en toelaten van plezier én een eigen tempo tijdens het vrijen met hun partner. Het orgasme bij mannen kent een rechtlijnig verloop. De intensiteit kan verschillen maar de opbouw is telkens dezelfde. Het verschil is dus groot en des te boeiender om dit te harmoniëren; er bestaan zoveel fijne technieken om elkaars lichaam te ontdekken, om orgasmes uit te stellen en vol aandacht met elkaar te vrijen, om het genot aan te wakkeren en de geilheid, de seksuele energie, door je lichaam te laten stromen en daarbij de diepte in de ogen van de ander te aanschouwen,… Ik wens de wereld toe dat naast al de hippe sextoys ook de wijsheid van het multi-orgastische paar wijd verspreid wordt: moderne taoïstische liefdestechnieken die hart en seksualiteit verbinden.
Ik sprak een paar dagen geleden mijn jongste zoon (19 jaar). We hadden het over mijn nieuwste worp nl. verdiepingssessies voor koppels: sessies waarin koppels naar elkaar kijken met volle aandacht. Hij heeft voor mij de bijhorende tekening gemaakt waarbij de twee figuren van het logo Mens In Contact met hun hoofden tegen elkaar geplaatst werden. Hij zei: "Mama, Vlaanderen is nog niet klaar voor wat jij aanbiedt. Over vijf jaar, dan zullen ze zover zijn." Prachtig toch, hoe hij betrokken is. Ik heb geen paginagroot artikel in de Morgen, maar ik geloof wel dat koppels de weg vinden naar de essentie: verbonden zijn in liefde. De koppels in crisis die bij mij terechtkomen, merken dat mijn aanpak hen opent en vraagt om eerlijk en oprecht de zoektocht naar zichzelf aan te gaan. Ik merk dat wanneer ze dat doen, de verbinding met elkaar opnieuw kan geboren worden. Mens zijn is afgestemd spelen, verbinden en in overgave samen zijn. Verdiepingssessies voor koppels